‘मुखमा रामराम, बगलीमा छुरा’ भनेजस्तै ‘चियापसलमा युवा नेता, मताधिकारमा पुरानै आस्था’ पुनरावृत हुने हो भने नेताले मात्रै होइन, सचेत भनिएका जनताले पनि परिवर्तन, उत्साह र साहस नचाहेको प्रष्ट हुन्छ । राजनीतिका उही ढिलासुस्तीको मतियार मात्रै होइन, भरिया पनि भएको प्रष्ट हुन्छ ।
किशोर दहाल
काठमाडौं महानगरपालीकाको मेयरमा रञ्जु दर्शनाको उम्मेद्वारीको समाचार सार्वजनिक भए लगत्तै एकजना फेसबुक प्रयोगकर्ताले लेखे– “मलाई २१ वर्षे यी नानी काठमाडौंको मेयर बनेर तहल्का पिटेको हेर्ने धोको छ !
रवीन्द्र मिश्रको भाषामा ‘अन्तिममा मम’ खोज्ने राजनीतिक संस्कार भएकको देशमा दर्शनाले मेयर बनेर तहल्का पिट्लिन् वा नपिट्लिन्, तर उम्मेद्वारीको पुरानो प्रचलनलाई भने धक्का दिइसकेकी छिन् । विवेकशील दलको तर्फबाट उनको उम्मेद्वारीले एउटा तरङ्ग ल्याएको छ ।
काठमाडौं महानगरपालिकाको मेयरमा उम्मेद्वारी र विजयले राजनीतिक शान बृद्धि गर्न निकै ठूलो भूमिका खेल्छ, त्यस्तो ठाउँमा दर्शनाको उम्मेद्वारी आफैंमा पुरानो राजनीतिक संस्कारमाथिको प्रश्न पनि हो । र, सम्भवतः विकल्प खोज्ने नभइ, विकल्प बन्ने अभियानको एउटा प्रयोग पनि ।
